Moto travel Evoia 2023 - unknown Land....

[zi]

Η βουτιά ήταν τόσο τονωτική πραγματικά σου δίνει το κουράγιο την αίσθηση και τη δύναμη να μπορείς να ανταπεξέλθεις μέσα στη ζέστη. Η διαδρομή μας δεν ήταν μικροί για να φτάσουμε κάτω Κάρυστο ούτε για τη διαμονή μας η οποία θα ήταν στην Παναγία.

Στάλθηκε από το Redmi 5 Plus μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

[zi]

Επόμενη στάση Κύμη...
Τα στομάχια μας ήδη έχουν αρχίσει να διαμαρτύρονται είναι μεσημέρι και είπαμε να μπορέσουμε να κάνουμε μία γρήγορη στάση για να τσιμπήσουμε κάτι πρόχειρο η Κύμη φάνταζε ειδυλλιακή μιας και ήταν η πρώτη μεγάλη κωμόπολη που θα προσεγγίσαμε και θα μπορούσαμε να βρούμε τα απαραίτητα. Πράγματι μας έστησαν ένα πολύ ωραίο σαντουιτσάδικο προσωπική μου άποψη ήταν καλά φάγαμε αρκετά καλά γεμίσαμε και τις μπαταρίες αλλά για ακόμα μία φορά η στάση ήταν πολύ μικρή φάγαμε στο φτερό που λένε.
Δυστυχώς λόγω διατροφικής ανωμαλίας βλέπει διατροφολόγο δεν κατέστη δυνατό να αποτυπωθεί στο φωτογραφικό φακό η επωνυμία του καταστήματος αλλά και το τσιμπούσι. Ευτυχώς ο άνθρωπος έδειξε κατανόηση γιατί πέσαμε πάνω σαν λημαγμενοι

Στάλθηκε από το Redmi 5 Plus μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

[zi]

Επόμενη στάση Κάρυστος.
Η Κάρυστος φημίζεται για την πολύ ωραία παραλιακή ζώνη που έχει και για τους ανθρώπους της. Ο καφές μας το καφέ Καλυψώ αποδείχτηκε κάτι όχι και τόσο καλό όσον αφορά εμένα και το χαντα. Εμείς προτιμούσαμε παραλία με κόσμο να δούμε και κάνα ωραίο κόσμο αλλά τα παιδιά προτίμησα ναι κάπου ήρεμα και να ανοίξουν οι χάρτες. Κανείς μας δεν απογοητεύτηκε μιας και οι χάρτες άνοιξαν τα πλάνα καταστρώθηκαν και τα μάτια μας καταστράφηκαν. Όχι δεν πάθαμε κάτι μην ανησυχείτε απλά βρήκαμε τέσσερις γυναίκες σε μια. Παρότι γλυκύτατη σερβιτόρα που καλώ βλέπε το χαντα δεν είχε τίποτα να μας προσφέρει πέρα από κρύο τσάι.
Τα χρωστάμε στην επόμενη.
Όσον αφορά τα μάτια μας τώρα η αλήθεια είναι ότι πόνεσαν αλλά ευτυχώς είχαμε κολλύριο μαζί

Στάλθηκε από το Redmi 5 Plus μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

[zi]

Η θεά πάντως από το καφέ ήταν πολύ ωραία μιας και το Μπούρτζι της Καρύστου μας γλυκόκοίταζε στο μαγευτικό δειλινό το οποίο απλωνόταν μπροστά μας, δίνοντας μία νότα χαλάρωσης και ξεκούρασης για τα επόμενα τελευταία χιλιόμετρα μέχρι την Παναγία. Άλλωστε όλο αυτό το πορτοκαλοκόκκινο χρώμα του δειλινού, μας εκφράζει απόλυτα μία και είμαστε ερωτικοί.

Στάλθηκε από το Redmi 5 Plus μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

[zi]

Βέβαια αμέσως φάνηκε τι γυπαετοί είμαστε μιας και στο τελευταίο κατάλυμα μας στην Παναγία οι περισσότεροι ασχολήθηκαν με το τι βρήκαν στο μπάνιο και πολύ λιγότερο με το τι θα φάμε. Επίσης αξίζει να αναφέρουμε ότι κατά την άφιξή μας στο σπίτι αφού έχουμε ψωνίσει στην Κάρυστο τα απαραίτητα εκείνο που μας έκανε εντύπωση ήταν η αστυνομική έρευνα του κουμπάρου για την ιδιοκτήτρια του σπιτιού.
Βέβαια η αστυνομική έρευνα επεκτάθηκε περαιτέρω διότι αν και υψηλό επίπεδο μόρφωσης ένα lower το θέλουμε στην τελική.
Και όπως πολύ σωστά ανέφερε και ο συντοπίτης η κυρία πρέπει να είναι καλλιτέχνης. Όπου συντοπίτης παίζει Βαλάντης

Στάλθηκε από το Redmi 5 Plus μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

[zi]

Από την άλλη τα καλλιτεχνικά δεν ήταν ποτέ στη φύση μας. Αν και μεταξύ μας υπήρχαν απίστευτες καλλιτεχνικές δημιουργίες όσον αφορά τη βρώση και την πόση μας. Αυτός άλλωστε πιστεύω είναι και ο λόγος που η κορασης καλλιτέχνης δεν μας συντρόφευσε στη νυχτερινή μας παστάδα

Στάλθηκε από το Redmi 5 Plus μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

[zi]

Και αφού εξερευνήσαμε το σπίτι και χωρίσαμε το ποιος θα κοιμηθεί που η ψησταριά πήρε φωτιά και να τα παϊδάκια και να τα λουκάνικα και να και κάτι μπριζόλες ψημένες medium rare λες και χαθήκανε τα καλοψημένα παϊδάκια και τα λουκάνικα τις σπαλομπριζόλες αλλά είπαμε περί ορέξεως κολοκυθόπιτα. Στο μοναδικό που δεν κάνει κανένας πίσω είναι γιατί μελιτζανοσαλάτα ποίημα του κουμπάρου.
Ώρες-ώρες αναρωτιέσαι αν η γαστρονομία περνάει από το αισθητήριο όργανο της μύτης καταλήγει στα μάτια από κει στον εγκέφαλο και τελικός αποδέκτης είναι στοματική κοιλότητα θα μπορούσαν άλλωστε μόνοι τους, οι σιαλογόνοι αδένες μας, να μπορέσουν να καταγράψουν το μεγαλείο τις απολαύσεις του ουρανίσκου?
Ή απλά θα μπορούσε να γεμίσει το μάτι εικόνες μυρωδιές και γεύσεις ώστε να χορτάσει το στομάχι?
Πάντως σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία οι περισσότεροι μοτοσυκλετιστες έχουν αναπτυγμένες αισθήσεις κινούνται κάτι ανάμεσα στο χωροχρόνο, στην αίσθηση και στο παρόν. Αυτός είναι και ο λόγος που στα περισσότερα γευστικά τους επιχειρήματα μπορεί να είναι λίγα αυτά που θα έχουνε αλλά είναι εκπληκτικής γευσιγνωσίας το αποτέλεσμα τους.
Κουμπάρε εύγε

Στάλθηκε από το Redmi 5 Plus μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

[TEOS CB SF]

Εγώ από πλευράς μου για την παραπάνω βόλτα θα σας πω οτι την Εύβοια την διανύσαμε από άκρη σε άκρη , τρεις μέρες δύο διανυκτερεύσεις. Ξεχωριστό ταξίδι ..
Ξεκινήσαμε από βόρεια φτάνοντας με φέρυ στον Αγιόκαμπο και μετά από 647 χλμ ξανά αφήσαμε πίσω το νησί από τον Αγιόκαμπο..


Στάλθηκε από το Redmi 5 Plus μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

[Alex400]

Όμορφη βόλτα , ψητούρες zi , Θεόφιλος . . . Ζηλεύω . Πάντα τέτοια παιδιά .

[zi]

Alex 400 κάτσε έχουμε και συνέχεια.
Καλησπέρα σε όλους. Αν και αυτή τη φορά το οδοιπορικό της βόλτας γράφεται με αργά βήματα χελώνας θα έλεγα μας προλαβαίνουν οι εξελίξεις. Δυστυχώς δεν μπορούμε να τα βάλουμε με το Μέρφι όλοι γνωρίζετε ότι το φαντάζομαι αλλά τουλάχιστον θα προσπαθήσουμε να προχωρήσουμε έστω και με αργούς ρυθμούς χελώνας.
Άλλωστε ποιος δε γνωρίζει ότι η χελώνα κέρδισε τον λαγό?

Στάλθηκε από το Redmi 5 Plus μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

[zi]

Η βραδιά λοιπόν συνεχίστηκε με τα ψησίματα με τα φαγητά μας με τα ωραία μας αφού ήδη ξέρουμε ποιος θα κοιμηθεί που όταν ξαφνικά εν μέσω μπύρας, νύχτας καλοκαιρινής και σιγανες συζητήσεις ξεπροβάλλει αυτό το μουτράκι αυτό Το λεβεντόπαιδο και ζητάει να αλλάξουμε κρεβάτι να κοιμηθεί αυτός στην κουζίνα και να κοιμηθώ εγώ στο κρεβάτι μέσα με το Βαλάντη.
Άκουσον άκουσον πράγματα. Ροχαλίζει λέει ο Βαλάντης και δεν τον αφήνει να κοιμηθεί.
Τελικά η αλλαγή έγινε το ποιος όμως κοιμήθηκε καλά αυτό δεν θα το μάθουμε ποτέ θα χαθεί στη λήθη της ιστορίας, στο χωροχρόνο του τόπου, και στο απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου που τόσο όμορφα το βλέπαμε ξημερώνοντας

Στάλθηκε από το Redmi 5 Plus μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

[zi]

https://youtube.com/watch?v=-ZRrWdOqoLo&feature=share

Αυτό το τραγουδάκι το άκουγα στο ταξίδι στη βόλτα που κάναμε μία και ήμασταν σε νησί και είχαμε το απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου να μας συντροφεύει.
Απολαύστε το

Στάλθηκε από το Redmi 5 Plus μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

[zi]

Το πρωί λοιπόν μας βρήκε να ετοιμαζόμαστε σιγά-σιγά να αφήσουμε αυτόν τον υπέροχο χώρο τα παιδιά κατέβηκαν να δούνε την παραλία στην Παναγία σε ένα υπέροχο ψαροχώρι από ότι πρόλαβα να δω δεν το γύρισα αλλά πραγματικά ήταν αυτό που έπρεπε και για μας αλλά και μετέπειτα για οικογενειακές διακοπές.
Αφού ετοιμαστήκαμε λοιπόν ασφαλής αμέ το σπίτι ως οφείλαμε ενημερώσαμε και την ιδιοκτήτρια βγήκαμε στο δρόμο για να αναχωρήσουμε για το μακρύ ταξίδι της επιστροφής έχοντας πάντα στο μυαλό μας τίνα bora που καραδοκούσε στη Θεσσαλία και θα συντροφεύουν ενδεχομένως τα παιδιά μέχρι και τη Θεσσαλονίκη.


Στάλθηκε από το Redmi 5 Plus μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

[zi]

Οι συζητήσεις δίναν και παίρναν για το πώς θα μπορέσουμε να πάμε μία και τον καιρό βλέπαμε ότι θα μας πετύχει προς τη Γλυφάδα βγαίνοντας ή αν θα μπορούσαμε να κερδίσουμε χρόνο κατεβαίνοντας μία εκεί ήμασταν κοντά στη Χαλκίδα ώστε να βγούμε στην Εθνική και να φύγουμε από κει με κατεύθυνση το βορρά εγώ να βγω στην έξοδο Λάρισας και τα παιδιά να συνεχίσουν προς Θεσσαλονίκη

Στάλθηκε από το Redmi 5 Plus μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

[zi]

Τελικά μία και καιρός ήταν αρκετά καλός στην Εύβοια από την ώρα που ξεκινήσαμε αποφασίσαμε να σταματήσουμε στη Χαλκίδα για να απολαύσουμε το καφεδάκι μας και να διαπιστώσουμε εκεί ιδίοις όμμασι στο πώς θα κινηθούμε με τον καιρό.
Φτάσαμε τελικά στη Χαλκίδα και οφείλω να πω ότι οι βάρκες κουνιούνται....
Τα νερά πηγαινοέρχονται...
Καίει χαλκιδεες μπουκιά και συχώριο

Στάλθηκε από το Redmi 5 Plus μου χρησιμοποιώντας Tapatalk